Rozdział III

A więc byłam na lotnisku w Londynie .
 W końcu wylądowaliśmy . W zasadzie lot nie trwał długo , ale pomimo iż cały czas myślałam o moich problemach czas cholernie mi się dłużył .
 Teraz stałam sama .
 Jessica nie czekała na mnie i poszła w strone swojego domu , ale na szczęście wymieniłysmy się telefonami .
Wydaje mi sie , ze szybko się z nią skontaktuję. 
 Teraz stałam sama na tym wielkim lotnisku i nie bardzo wiedziałam co z sobą zrobić .
 Z daleka widziałam już Big Ben'a . 
Lekko usmiechnęłam się na jego widok bo w tym czasie przypomniało mi sie , jak z ojcem snuliśmy plany zwiedzenia tego pięknego miasta .
 Uroniłam kilka łez , jednak szybko otarłam je bo wiedziałam , że teraz moje życie nie będzie łatwe i nie mogę mazać się z powodu takiej błahostki .
Powoli opuszczałam lotnisko .
 Nie bardzo wiedziałam gdzie mam sie teraz podziac , gdzie mam iśc ..
 Byłam pewna , że wynajęcie mieszkania w Londynie będzie bardzo kosztowne , więc nawet o tym nie myślałam 
. Oczywiście było mi głupio  prosić moja nowo poznaną koleżankę o pomoc , więc ten pomysł tez nie wchodził w grę . 

-Ale jestem głodna - mruknęłam pod nosem i chwyciłam się za brzuch , który zaczął wydawać z siebie dziwne dźwięki .
 Postanowiłam udac sie do jakiegos baru , a raczej jadłodajni bo wiedziałam , że w moim przypadku liczy sie każdy zbędnie wydany grosz . 
Aby nie zabłądzić w tym wielkim mieście postanowiłam popytać ludzi o drogę .
 Niestety Anglicy nie są przyjaźnie nastawieni do turystów i większość z nich omijała mnie. 
Na szczęście trafiłam na kilka ''przyzwoitych'' osób i po około godzinie dotarłam do wyznaczonego miejsca . 
Kiedy otworzyłam drzwi nie byłam zadowolona . W barze siedziały może 3 osoby i widać bylo , że są to alkoholicy , którzy chcieli sie ty tylko napić . 
Jednak byłam już tak cholernie głodna , że myślałam , ze umrę . 
Podeszłam do stolika nie zważając na pijaków , którzy wołali do mnie cos w stylu '' maleńka choć do nas '' , ''zafundować ci dobre piwko ?'' '' może chcesz sie z nami lepiej poznac ?'' .
 Starałam się nie zwracać na nich uwagi i ominąć ich szybkim krokiem .
 Nawet odwróciłam głowę , aby nie zauważyli , że oczy zachodzą mi łzami .
 Każde takie słodkie słówka przypominały mi o mojej '' pracy '' i o moim życiu , od którego tak bardzo chciałam uciec .
 Szybko otarłam tą pojedynczą łzę , która spłynęła po moim policzku . 
Usiadłam przy stoliku na bardzo niewygodnym krześle .
 Wszystko ty bylo bardzo zniszczone . Odrapane  ściany , zacieki na sufitach , zżółkłe kwiaty , które chyba od bardzo dawna nie były podlewane , co dla mnie było bardzo dziwne bo to miejsce chyba od dawna swieciło pustkami i pracownicy mogliby zadbaż chociaż o wystrój .
 Nie zwracałam juz na to uwagi bo mój brzuch odzywał sie coraz częściej i coraz głosniej . 
Podeszła do mnie kelnerka .
 Była ubrana w czerwoną sukienkę przed kolano i biały fartuszek. 
Na nogach miała czarne mokasyny i kolorowe skarpetki .
 Jedna z nich była podciągnięta az do kolan a druga ześliznęła się prawie do kostki . Miała czarne włosy związane w niechlujnego koka . Rzęsy posklejane były od tuszu a usta pomalowane były czerwoną pomadką .
 Malowała je chyba bez lusterka bo trochę pomadki miała również na zębach . Wyglądała po prostu komicznie . Była to pierwsza chwila od bardzo dawna , kiedy trudno bylo mi się nie rozesmiac .
  Jednak ratowała ja jej osobowośc . Była bardzo miła i cały czas się usmiechała . Wyglądała na kobiete w wieku około 38 lat . 

-Dzień dobry - powiedziała usmiechając sie chyba juz po raz czwarty . 
-Nie wiem czy taki dobry -odburknełam i wzięłam od niej ulotkę , ktora tu robiła za menu . 

Przeczytanie wszystkiego zajeło mi może 30 sekund bo wybory było chyba tylko 5 zestawów . Po krótkim namyśle zamówiłam jajecznicę , dwa tosty i herbatę , bo jak łatwo się domyślic było to po prostu najtańsze .
Zjadłam moje danie bardzo szybko i z wielkim apetytem .Wytarłam usta serwetką , zapłaciłam kelnerce , która była tu chyba jedyna i i szybko opuściłam jadłodajnię , starając się nie zważać na pijaków , którzy znów starali sie do mnie zagadać .
 Kiedy znalazłam sie przed wejściem odetchnęłam z ulga .
 Byłam najedzona i nie wydałam wcale aż tak dużo pieniędzy ale .. wciąż nie wiedziałam co dalej , gdzie mam spac !
 Aby odreagować i poznac troche Londyn wybrałam się na krótki spacer .  Doszłam do pobliskiego parku , 
w którym było mnóstwo ludzi .
 Byli to biznesmeni ubrani w garnitury z wypasionymi telefonami ,
 które były cały czas w uzytku , staruszki karmiące gołębie , dzieci i opiekunki zajmujące się niemowlakami . 
Z trudem znalazłam wolną ławke , na której sie rozsiadłam . Nie bardzo wiedziałam co robic , więc wyciągnęłam pamiętnik i długopis .

Kochany pamiętniku !
Dotarłam do Londynu , który jest na prawdę pieknym miastem. Szkoda tylko , że nie mogę go zwiedzić w taki sposób w jaki bym chciała .
 Mianowicie z moim ukochanym tatą .
 Tak bardzo mi go brakuje .
 Jednak mam nadzieje , że jemu tam jest lepiej , że nie cierpi tak jak tu na Ziemi i , że tęskni za mna tak bardzo jak ja za nim .
 Dobra nie będę się tu rozczulac .
 Wiem , że muszę byc silna .. Z Jessicą nie widziałam sie odkąd wylądowaliśmy .
 Jednak  w najbliższym czasie odezwę się do niej . Byłam w jadłodajni i muszę przyznac , że jedzenie tam nie najgorsze i bardzo dobrze , bo chyba będę tam częściej zaglądać .
 Jednak ta kobieta bardzo mnie rozśmieszyła .
Z trudem sie opanowałam . Cały czas nie wiem co mam z soba zrobic , jak sobie poradzic .
 Teraz to jeszcze nic , mogę spac na dworze , w końcu jest lato , mam nadzieję , że do zimy wszystko mi się poukłada . Staram się byc naprawdę dobrej myśli .
 Jesli nie podołam będę muiała wrócić do niej .. do tej ... aż brak mi słów , żeby wyrazić jaka ona jest i jak bardzo jej nienawidzę .
 Wokół mnie chodzi tyle ludzi , bogatych , szczęśliwych .. a ja siedzę tu jak taka sierota . Nawet ten chłopak .. Niby w moim wieku , ale wygląda na dzianego . Hmm ..

Zauważyłam , że nowo napotkanemu chłopakowi z tylej kieszeni wystaje portfel . Kiedy mnie mijał stwierdziłam , że jest bardzo przystojny .
 Najbardziej rozśmieszyło mnie to , że nie miał na sobie skarpetek . Nie chciałam tego robić i na początku powstrzymywałam się . 
Jednak później stwierdziłam , że na pewno jest bardzo bogaty i te pieniądze będące w portfelu nie będą dla niego az tak ważne . A dla mnie mogą oznaczać nowe życie .
 Postanowiłam działać . Przybliżyłam sie do chłopaka dośc blisko , ale tak żeby nie poczuł mojej obecności i..
 Szybkim ruchem wyciągnęłam z jego kieszeni portfel. Byłam naprawdę z siebie zadowolona , bo chyba nic nie poczuł . Jednak ..

Ej ty !- zawołał za mną wysoki czarno włosy chlopak 
Strasznie się wystraszyłam , jednak nie odwróciłam sie .

______________________________________________________________________

Strasznie przepraszam , że tyle czekaliscie . Wiele osób pytało nawet czy przestaje już pisać tego bloga . Otóż nie przestaje , ale naprawdę nie miałam czasu napisac rozdziału :P Jesli będzie duża ilośc komentarzy nowy rozdział dodam jak najszybciej ;)

Pozdrawiam Majka